Ι. – Δυνάμει της κείμενης νομοθεσίας ορίζεται :

[Π.Δ. 104/79  ΑΡΘΡΟ 13]

1.  Κηδεμών  του  μαθητού, εφόσον ούτος είναι ανήλικος, είναι ο πατήρ  και  τούτου ελλείποντος ή νόμω κωλυομένου ο  κατά  τας διατάξεις του Αστικού Κώδικος   έχων  την επιμέλειαν αυτού, ή το υπό τούτου νομίμως επί εκτάκτου ή παγίας βάσεως εξουσιοδοτημένον ενήλικον μέλος της οικογενείας του.
2.  Ο κατά την προηγομένην παράγραφον κηδεμών, εφ’όσον δεν κατοικεί  εν τη έδρα του σχολείου, αντιπροσωπεύεται υπό ενηλίκου προσώπου εγγράφως εξουσιοδοτουμένου υπ’αυτού και νομίμως  κατοικούντος εν αυτή.
3.  Όπου εις το  παρόν  Π.Δ/γμα  αναφέρεται ο κηδεμών, νοείται και  ο κατά την προηγουμένην παράγραφον οριζόμενος αντιπρόσωπος αυτού.
4.  Ο κατά τας ανωτέρω παραγράφους κηδεμών υπέχει τας υπό των άρθρων  9 και 25 του παρόντος Π.Δ/τος προβλεπομένας  υποχρεώσεις.
5.  Ουδέν στοιχείον περί της  σχολικής  καταστάσεως  ανηλίκου μαθητού γνωστοποιείται ή  παρέχεται εις έτερον πρόσωπον πλην του κηδεμόνος αυτού ή ετέρου συγγενικού προσώπου  κατά  την κρίσιν του Δ/ντού του Σχολείου.

Β.Δ. 20.6/08-07-1955

Άρθρο 5

Παρ. 1. Πλην των τίτλων σπουδών ο αιτών εγγραφήν εις Γυμνάσιον ή Αστικόν Σχολείον ή Εμπορικήν Σχολήν, μαθητής, δέον να προσαγάγη προσέτι και δήλωσιν προσώπου αναλαμβάνοντος την κηδεμονίαν του εγγραφομένου μετά της διευθύνσεως του.

Παρ. 2.Ο μαθητής κηδεμονεύεται υπό του πατρός του ή τούτου απουσιάζοντος ή μη υπάρχοντος, υπό της μητρός αυτού. Μη υπαρχόντων γονέων, κηδεμών του μαθητού είναι ο κατά πιστοποίησιν της αρμοδίας αρχής νόμιμος κηδεμών αυτού. Όταν ο πατήρ ή η μήτηρ ή ο νόμιμος κηδεμών δεν διαμένει εν τη έδρα του σχολείου, διορίζει ούτος ως κηδεμόνα έτερον πρόσωπον κατοικούν εν τη έδρα του σχολείου.

            Όπως προκύπτει από τα παραπάνω την κηδεμονία του μαθητή μπορεί να ασκήσει «…….και ο κατά τις διατάξεις του αστικού κώδικα έχων την επιμέλεια αυτού…..». Την επιμέλεια του τέκνου ασκούν από κοινού οι γονείς του. Σε περίπτωση διαφωνίας τους (διάσταση, διαζύγιο κλπ) η επιμέλεια, κηδεμονία ή επιτροπεία ορίζεται  υποχρεωτικά με δικαστική απόφαση  Οι ίδιοι οι γονείς όμως, χωρίς να υπάρχει καμία απαγορευτική διάταξη, δύνανται από κοινού να παρέχουν την κηδεμονία του τέκνου τους σε τρίτο πρόσωπο μέσω έγγραφης συναινέσεως τους. Η κηδεμονία είναι τμήμα της επιμέλειας που ασκούν οι γονείς, που κατά τον νόμο και την φύση, κατέχουν την γονική μέριμνα του τέκνου.

            Στην περίπτωση μαθητών δύναται οι γονείς και με ιδιωτικό έγγραφο (με βεβαίωση γνησίου της υπογραφής τους) να παρέχουν την δυνατότητα εκπροσώπησης τους στο σχολείο σε τρίτο. Δυνατότητα η οποία περιορίζει τον τρίτο στην απλή ενημέρωση του για την πρόοδο του μαθητή και την εν γένει συμπεριφορά του. Μπορούν όμως με συμβολαιογραφική πράξη από κοινού να παραχωρήσουν την κηδεμονία τους σε τρίτο, δυνατότητα ανώτερη της εκπροσωπήσεως αφού ουσιαστικά υποκαθιστούν τους γονείς σε όλες τις δυνατές δράσεις εντός της σχολικής κοινότητας ως οι κηδεμόνες του μαθητή.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι σχολικοί σύλλογοι και ενώσεις τιτλοφορούνται «Σχολικός σύλλογος ή ένωση γονέων και κηδεμόνων ……….» και αντίστοιχα σε όλα τα καταστατικά προβλέπεται η ισότιμη συμμετοχή των κηδεμόνων των μαθητών χωρίς περιορισμούς. Ανέκαθεν η σχολική κοινότητα είχε αποφασίσει και προέβλεπε την ισότιμη συμμετοχή των γονέων και των κηδεμόνων στα σχολικά συμβούλια και ενώσεις.

Επομένως η συμμετοχή των κηδεμόνων στις αρχαιρεσίες των σχολικών συλλόγων και ενώσεων κατ’ επέκταση είναι επιτρεπτή και νόμιμη και δεν μπορεί να απαγορευθεί διότι θα επέφερε απόλυτη ακυρότητα της εκλογικής διαδικασίας. Δεν είναι εκπρόσωποι των γονέων των μαθητών είναι κηδεμόνες, αυτό σημαίνει ότι ασκούν τα νόμιμα δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθε που τους αναγνωρίζονται και καταστατικά.

ΙΙ. – Οι πληροφορίες που περιέχονται στην συμβολαιογραφική πράξη που κατατίθεται στο διευθυντή του σχολείου είναι πληροφορίες εμπιστευτικές και προστατεύονται ως προσωπικά δεδομένα.

 1. Η πρόσβαση στα διοικητικά έγγραφα υπό τη μορφή του δικαιώματος της πληροφορήσεως, ρυθμίζεται από τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 5 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, εφαρμοζόμενων υπό το πρίσμα των διατάξεων των άρθρων 5Α και 10 του ισχύοντος Συντάγματος, που θεσπίζουν τις αρχές της δημοσιότητας και της διαφάνειας της διοικητικής δράσεως και αποτελούν το συνταγματικό θεμέλιο του εν λόγω Κώδικα. Διοικητικό έγγραφο, ως αντικείμενο ασκούμενου δικαιώματος πληροφορήσεως, είναι τόσο το έγγραφο που συντάσσεται από το αρμόδιο διοικητικό όργανο κατά τους προδιαγεγραμμένους εσωτερικούς και εξωτερικούς διαδικαστικούς τύπους, όσο και το έγγραφο που δεν παράγεται μεν κατά τον τρόπο αυτόν, πλην όμως έχει ληφθεί υπ’ όψιν για τη διαμόρφωση ή την θεμελίωση της κρίσεως του διοικητικού οργάνου κατά την άσκηση της σχετικής αρμοδιότητάς του και κατέστη στοιχείο του φακέλου της δημόσιας υπηρεσίας (Σ.τ.Ε. 3855/2010, γνμδ. Ν.Σ.Κ. 12/2011, Ολ. Ν.Σ.Κ. 535/2008, γνμδ. Ν.Σ.Κ. 326/2005, 589/2005 κ.α.).

            2.α) Η πρόσβαση στα διοικητικά έγγραφα, στις περιπτώσεις που δεν απαγορεύεται, τελεί υπό την επίκληση και απόδειξη εύλογου ενδιαφέροντος του αιτούντος.

Το ενδιαφέρον αυτό, δεν μπορεί να νοηθεί ως το γενικό ενδιαφέρον του κάθε πολίτη για την εύρυθμη άσκηση των γενικών καθηκόντων της διοικήσεως και την, εκ μέρους της, τήρηση των νόμων, αλλά ως ενδιαφέρον που ορίζεται, αντικειμενικώς, από συγκεκριμένη προσωπική έννομη σχέση του αιτούντος, που τον συνδέει με το περιεχόμενο του διοικητικού εγγράφου, του οποίου ζητεί να λάβει γνώση. [(Σ.τ.Ε. 1214/2000, γνμδ. Ν.Σ.Κ. 12/2011, γνμδ. Ολ. Ν.Σ.Κ. 535/2008, γνμδ. Ν.Σ.Κ. 589 και 326/2005 κ.α.) Α.Π. 148/2013 (ΠΟΙΝ.)].

Υπό την εν λόγω πραγματολογική σύνδεση, τα πραγματικά στοιχεία του εγγράφου ανάγονται στην ιστορική βάση της έννομης σχέσεως του αιτούντος ως κρίσιμα πραγματικά περιστατικά με έννομη σημασία.

β) Η πρόσβαση, αντιθέτως, σε ιδιωτικό έγγραφο που στερείται τα χαρακτηριστικά διοικητικού εγγράφου, προϋποθέτει την επίκληση και απόδειξη ειδικού εννόμου συμφέροντος, ταυτοσήμου, κατ’ έννοια, προς το οριζόμενο με τις διατάξεις του άρθρου 902 Α.Κ. (στηριζόμενου επί εγγράφου, συνταχθέντος προς το συμφέρον του αιτούντος ή πιστοποιούντος έννομη σχέση που τον αφορά ή σχετιζόμενου με διαπραγμάτευση τέτοιας σχέσεως).

Υπό άλλην εκδοχή, το ιδιωτικό έγγραφο, στου οποίου η πρόσβαση προϋποθέτει την επίκληση ειδικού εννόμου συμφέροντος, εκλαμβάνεται ως έγγραφο σχετικό με υπόθεση του ενδιαφερομένου, εκκρεμή ή διεκπεραιωθείσα από τη διοίκηση. (Σ.τ.Ε. (7μ.) 1198/2012, γνμ. Ολ. Ν.Σ.Κ. 63/2008, γνμδ. Εισ. Α.Π.1/2005 κ.α.).

Η έννοια του ιδιωτικού ή οικογενειακού βίου, κατά την σχετική διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 5 του Κ.Δ.Δ. ταυτίζεται με την έννοια των προσωπικών δεδομένων, κατά την σχετική διάταξη του άρθρου 2 του ν.2472/1997, ως προς το προστατευόμενο έννομο αγαθό, που είναι κοινό σε αμφότερες τις περιπτώσεις (Δ. Τάχος Ερμηνεία Κ.Δ.Δ. Γ΄ έκδοση, σελ. 217).

 Τα προσωπικά δεδομένα (νοούνται όχι μόνο όσα αναφέρονται στην ιδιωτική ζωή του υποκειμένου τους, αλλά και όσα προορίζονται για την εξωτερίκευσή του στη δημόσια σφαίρα) κατοχυρώνονται, ως δικαίωμα 12 συνταγματικής περιωπής, δυνάμει των σχετικών διατάξεων των άρθρων 2, 9 και 9Α του Συντάγματος, κατά τους ορισμούς και τις ειδικότερες ρυθμίσεις του, υπερνομοθετικής ισχύος, ν.2472/1997.

Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, κατά τον ορισμό και τις υποδιακρίσεις τους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 του νόμου αυτού σε απλά και ευαίσθητα δεδομένα, κατοχυρώνονται με γενικό απαγορευτικό κανόνα από κάθε επεξεργασία τους (από κρατικά όργανα ή ιδιώτες, γενικώς), όπως αυτή ορίζεται στον ως άνω νόμο και ως διαβίβασή τους, υπό την μορφή χορηγήσεως σχετικού αντιγράφου ή ανακοινώσεως σε τρίτους).

Η επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, ως θεσμοθετημένη, κατά τα ανωτέρω, παρέκκλιση απαγορευτικού κανόνα, προβλέπεται και στις διατάξεις των περιπτ. β΄ και ε΄της παρ. 1 του άρθρου 5 του ν.2472/1997, στο πλαίσιο πάντα των γενικών αρχών του άρθρου 4 του νόμου αυτού.

Με τις προπαρατιθέμενες διατάξεις του ν.1566/1985 και του π.δ. 201/1998 καθιερώνεται ειδικό καθεστώς πληροφορήσεως των γονέων και κηδεμόνων των μαθητών σχολείων ενόψει, προφανώς, της κατά το Σύνταγμα αποστολής της παιδείας (άρθρ. 16 παρ. 2) και της προστασίας της παιδικής ηλικίας από το Κράτος (άρθρ. 21 παρ. 1).

Υπό το καθεστώς αυτό και στη βάση της γονεϊκής σχέσεως, όπως αυτή ορίζεται και από τις σχετικές διατάξεις του Α.Κ. περί γονικής μέριμνας και επιμελείας, το δικαίωμα πληροφορήσεως που αφορά στα θέματα αγωγής, επιδόσεων και εν γένει συμπεριφοράς των μαθητών δημοτικών σχολείων περιορίζεται, αυστηρώς, κατά το υποκείμενο (φορέας, ο γονέας ή κηδεμόνας, μόνο για το δικό του μαθητή), το αντικείμενο (όπως ορίζεται από τις ανωτέρω διατάξεις) και κατά τόπο και χρόνο (για τα εντός του σχολικού χώρου συμβαίνοντα και μέχρι το τέλος της εν γένει εκπαιδευτικής διαδικασίας). Παραλλήλως, η γονεϊκή σχέση και αυτή της κηδεμονίας προσδίδουν, σε ότι εμπίπτει στις σχέσεις αυτές, και συνδέει τα συγκεκριμένα πρόσωπα, τον χαρακτήρα έννομης καταστάσεως οικογενειακού βίου και προσωπικών δεδομένων.

Επομένως η χορήγηση από τον υπεύθυνο του σχολείου πληροφοριών ή αντίγραφου της συμβολαιογραφικής πράξης σε οποιοδήποτε τρίτο απαγορεύεται και παραβιάζει τα προσωπικά δεδομένα του κηδεμόνα και του παιδιού που περιέχονται στο κείμενο της πράξης.

Γώργιος Ε. Λασθιωτάκης
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
κιν. τηλ. 6944 387047

Το «Μακεδονικό» σήμα, ανήκει αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα, αλλά υπάρχει ορατός κίνδυνος να αμφισβητηθεί ως εμπορικό σήμα ελληνικών επιχειρήσεων και προϊόντων. Οι επιχειρήσεις με έδρα τη γειτονική χώρα θα μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν στα εμπορικά τους σήματα το νέο τους όνομα «Βόρεια Μακεδονία», όπως αυτό νομιμοποιήθηκε και δημοσιοποιήθηκε διεθνώς.

Για να μην υπάρξουν ζητήματα εξαιτίας της χρήση του όρου «Μακεδονία» και από τους «γείτονες» μας απαιτείται μεγάλη προσοχή στην εθνική, ευρωπαϊκή και διεθνή κατοχύρωση των αντίστοιχων ελληνικών εμπορικών σημάτων.

Οι απαραίτητες νομικές διαδικασίες κατοχύρωσης οποιουδήποτε εμπορικού σήματος από τις ελληνικές επιχειρήσεις, αναλόγως της έκτασης προστασίας που επιδιώκουν,  επιγραμματικά είναι οι ακόλουθες:

1. Εθνικό σήμα
• Ηλεκτρονική Υποβολή • Παράβολο του Δημοσίου 110 ευρώ για την πρώτη κλάση και για κάθε επιπλέον κλάση και μέχρι και τη δέκατη, παράβολο 20 ευρώ. • Η σχετική απόφαση Καταχώρισης δημοσιεύεται στο δικτυακό τόπο της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου (ΓΓΕ) μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την ημερομηνία κατάθεσης.

2. Κοινοτικό σήμα
• Ηλεκτρονική Υποβολή, Αλικάντε Ισπανίας • Το βασικό τέλος καλύπτει μία κλάση και ανέρχεται σε 850 ευρώ για ηλεκτρονική αίτηση, ενώ για έντυπη 1.000 ευρώ. • Το τέλος για τη δεύτερη κλάση προϊόντων και υπηρεσιών ανέρχεται σε 50 ευρώ. • Το τέλος για την τρίτη και κάθε επιπλέον κλάση ανέρχεται σε 150 ευρώ ανά κλάση. • Από την ημερομηνία δημοσίευσης και μετά, κάθε τρίτο πρόσωπο που πιστεύει ότι το σήμα δεν πρέπει να καταχωριστεί έχει προθεσμία τριών μηνών να προβάλει τις αντιρρήσεις του. Μετά την άπρακτη παρέλευση αυτής της προθεσμίας το σήμα μπορεί να καταχωρηθεί. Όποια προθεσμία ταχθεί κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δεν μπορεί να είναι μικρότερη του μηνός και μεγαλύτερη των 6 μηνών.

3. Διεθνές σήμα
• Η κατοχύρωση ενός σήματος σε διάφορες χώρες ανά τον κόσμο εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η όλη διαδικασία αποστολής στο διεθνές γραφείο γίνεται μέσω Διεύθυνσης Εμπορικής Ιδιοκτησίας της Ελλάδος το οποίο κάνει τους βασικούς ελέγχους. • Βασική προϋπόθεση η ύπαρξη ενός σήματος βάσης, είτε εθνικό, είτε κοινοτικό. • Ένα παράβολο των 15 ευρώ, για αποστολή της αίτησης στο Διεθνές Γραφείο Σημάτων. • Το βασικό τέλος της αίτησης για το διεθνές σήμα ανέρχεται στο ποσό των 653 ελβετικών φράγκων για ασπρόμαυρο σήμα ή 903 ελβετικών φράγκων για έγχρωμο σήμα. • Ο χρόνος που απαιτείται για την απόφαση είναι έως 18 μήνες.

Γεώργιος Λασθιωτάκης Δικηγόρος – Παρ’ Αρειω Πάγω, κιν.τηλ. 6944387047

Η σύζευξη δημόσιου και ιδιωτικού κεφαλαίου αποτελεί μια συναινετική λύση μεταξύ των δυο ακραίων και αντικρουομένων δογματικών αντιλήψεων που είναι: η κρατίστικη αντίληψη για την αμιγώς δημόσια χρηματοδότηση της παραγωγής, συντήρησης και λειτουργίας των έργων τα οποία αποτελούν ιδιοκτησία του κράτους και η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της ιδιωτικοποίησης (αποεπένδυσης), αποκρατικοποίησης, μετοχοποίησης, απορύθμισης, απελευθέρωσης κλπ. της δημόσιας περιουσίας και των πάσης φύσεως έργων κοινωνικού εξοπλισμού και κοινής ωφελείας.

Η όσμωση μεταξύ των δυο ακραίων αντιλήψεων οδηγεί στη δόμηση μιας νέας σχέσης δημόσιου και ιδιωτικού που να είναι επωφελής και για τα δυο μέρη (win – win) με ταυτόχρονη μεταφορά των επενδυτικών κινδύνων στον ιδιώτη επενδυτή και πολύ λιγότερο στο δημόσιο.

Η συνεργασία των δημοσίων αρχών με τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα καλύπτει πολυάριθμα πεδία δραστηριότητας στον τομέα του σχεδιασμού, της χρηματοδότησης, της παραγωγής, διαχείρισης, διοίκησης, επιχειρησιακής λειτουργίας, ανακαίνισης, συντήρησης, κ.λπ. των νέων ή υφισταμένων έργων και υποδομών μικρής, μεσαίας και μεγάλης κλίμακας. Στο ίδιο πλαίσιο συμπεριλαμβάνονται ζητήματα αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας καθώς και συμβάσεις τύπου outsourcing όπου εκχωρείται σε ιδιώτες η παροχή υπηρεσιών. Στη συνεργασία η παραχωρησιούχος εταιρία, δηλαδή ο ανάδοχος του συγχρηματοδοτούμενου έργου, είναι συνήθως κοινοπραξία ή άλλου τύπου νομική συνεργασία πολλών επιχειρήσεων με διακριτούς τομείς δραστηριότητας και τεχνογνωσίας, όπως: κατασκευαστικές εταιρίες, τραπεζικά και οικονομικά ιδρύματα, ανεξάρτητοι χρηματοδότες, εξειδικευμένες κατά περίπτωση επιχειρήσεις, εταιρίες συμβούλων, προμηθευτών, κ.λπ.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση θεωρείται διεθνώς προνομιακός χώρος εφαρμογής ΣΔΙΤ. Σε αυτό όμως το σημείο θα πρέπει να τονιστεί ότι η διεθνής εμπειρία συνομολογεί στο ότι η επιτυχής εφαρμογή ΣΔΙΤ απαιτεί ισχυρές οργανωτικές δομές και διαπραγματευτική «κουλτούρα». Για να μπορέσει η ΤΑ να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα θα πρέπει, να υποστηριχθεί από ένα αποτελεσματικό μηχανισμό και στους δύο αυτούς τομείς

Εάν προσπαθήσουμε να κωδικοποιήσουμε τους λόγους για τους οποίους θα μπορούσε η ΤΑ να επιλέξει τη χρηματοδότηση μίας επένδυσής της με ΣΔΙΤ, αυτοί είναι : 1. Μείωση κόστους, 2. Διανομή κινδύνου, 3. Βελτιωμένα επίπεδα υπηρεσίας ή διατήρησης των υπαρχόντων επιπέδων υπηρεσιών, 4. Αύξηση των εισοδημάτων, 5. Αποδοτικότερη εφαρμογή, 6. Οικονομικά οφέλη

Τέλος τα ΣΔΙΤ προσφέρουν δυνατότητα μόχλευσης ιδιωτικών κεφαλαίων και συνδυασμού τους με δημόσιους πόρους. Τα οφέλη αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικά υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, δεδομένου ότι όλοι προσπαθούν να επιταχύνουν τις επενδύσεις για να αντιμετωπίσουν την παρούσα οικονομική κρίση.

Το περιεχόμενο του άρθρου απηχεί προσωπικές απόψεις των συντακτών του.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΛΑΣΘΙΩΤΑΚΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
LLM ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
υ. Διδάκτωρ Νομικής
ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Υπ. Δικαιοσύνης

.

Η αδιαφορία για την νομιμότητα των αποφάσεων και η αναλγησία της διοίκησης του δήμου Ωραιοκάστρου οδηγεί στην επιβάρυνση των ταμείων του και κατ΄ επέκταση της «τσέπης» των δημοτών.

Για μια ακόμη φορά, γινόμαστε μάρτυρες της κάκιστης διαχείρισης, της αδαημοσύνης και της αδιαφορίας ως προς τις συνέπειες, με μεγάλη δόση αναλγησίας απέναντι σε οικογένειες εργαζομένων από πλευράς της υπάρχουσας διοίκησης του δήμου μας. Συγκεκριμένα, το Εφετείο Θεσσαλονίκης με την υπ’ αριθμ. 256/2019 τελεσίδικη απόφασή του επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και απέρριψε την έφεση του δήμου Ωραιοκάστρου. Αυτό είχε ως συνέπεια, το ταμείο του δήμου μας να επιβαρυνθεί δυσμενώς με το ποσό περίπου των 600.000 ευρώ, οικονομικό μέγεθος το οποίο θα απολεσθεί από τον δήμο, εξαιτίας της αδυναμίας ορθής διοίκησής του.

Η απόφαση να απολυθούν οι 53 συμβασιούχοι εργαζόμενοι (οκτάμηνης σύμβασης), οι οποίοι προσελήφθησαν νομίμως  με διαδικασία ΑΣΕΠ, στην εκπνοή του 2015, ενώ τρεις μήνες αργότερα ο δήμος προχώρησε στις καταγγελίες των συμβάσεών τους πριν αυτές λήξουν, ήταν όχι μόνο νομικά αθεμελίωτη και ηθικά ανάλγητη πολιτική ενέργεια, αλλά και οικονομικά καταστροφική για το δήμο μας. Αναρωτιέται κανείς: η διοίκηση του δήμου δεν είχε την κατάλληλη νομική και επιστημονική υποστήριξη, ώστε να γνωρίζει τις συνέπειες των άστοχων και εν τέλει παράνομων πράξεων της; Πως δικαιολογείται αυτό το ατόπημα; Ποιος επωμίζεται το κόστος αυτής της αυθαίρετης, μη νόμιμης και ανάλγητης πολιτικής δράσης;

Προφανέστατα εμείς, οι δημότες.

Μια διοίκηση, χωρίς την κατάλληλη ομάδα συμβούλων, δίχως ένα επιτελείο εξειδικευμένων συνεργατών, είναι ανίκανη να διαχειριστεί όχι μόνο ζητήματα όπως το ανωτέρω, αλλά και άλλα, και πιο σύνθετα και πιο σοβαρά. Ούτε καν ο Περικλής αποφάσιζε μόνος του!

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, εν όψει των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, ποιοι θα πλαισιώσουν και θα στελεχώσουν τεχνοκρατικά και επιστημονικά τον εν δυνάμει δημοτικό άρχοντα. Έχει παρέλθει η εποχή της πολιτικής «αρχή ενός ανδρός» ενώ η σύγχρονη διοίκηση ασκείται ομαδικά και διαλεκτικά, με τεχνοκρατική πρόβλεψη και ανάλυση των  προβλημάτων και συλλογική διαβούλευση για το καλό του τόπου μας.

Οι μέρες της μονομανούς πολιτικής αυταρέσκειας παρήλθαν ανεπιστρεπτί.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΛΑΣΘΙΩΤΑΚΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
LLM ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
υ. Διδάκτωρ Νομικής
ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Υπ. Δικαιοσύνης
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ωραιοκάστρου με την δημοτική παράταξη Αν.α.σ.α. με υοψήφιο Δήμαρχο τον Παντελή Σκαρλάτο.

Το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου απηχεί προσωπικές απόψεις του συντάξαντος.

Εκδόθηκε η υπ’ αρ. 6943/4.2.2019 απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης για τη λειτουργία τριών νέων λατομείων, συνολικής έκτασης περίπου 250 στρεμμάτων και για χρονική διάρκεια 20 ετών με δικαίωμα παράτασης,  στην περιοχή Τ.Κ. Μεσαίο Δ.Ε. Καλλιθέας του δήμου Ωραιοκάστρου. Ουσιαστικά θα επιβαρύνει άμεσα τα χωριά Μονόλοφο, Μεσαίο, Μελισσοχώρι αλλά και την ευρύτερη περιοχή του δήμου Ωραιοκάστρου.

Η απόφαση αυτή εκδόθηκε βάσει της έγκρισης περιβαλλοντικών όρων υπ’ αρ. 6853/18.9.2018. Κατά αυτής της απόφασης η διοίκηση του δήμου Ωραιοκάστρου ουδέποτε κατέθεσε ένδικο βοήθημα, προκειμένου να αποτραπεί αυτή η καταστροφική εξέλιξη για τον τόπο μας. Δυστυχώς για μια ακόμη φορά, η αδυναμία, η αδιαφορία, η έλλειψη συγκροτημένης σκέψης και αντίδρασης, η ανικανότητα ίσως της διοίκησης του δήμου Ωραιοκάστρου οδήγησε σε τετελεσμένα γεγονότα με ζημιογόνα αποτελέσματα για ολόκληρο τον Δήμο μας. Εάν οι διοικούντες θεωρούν τους εαυτούς του υπεύθυνους και ικανούς, δεν υπάρχουν δικαιολογίες, εκτός κι αν η μόνη έγνοια και ευθύνη τους είναι … το επερχόμενο αποκριάτικο καρναβάλι.

Οι συνέπειες αυτής της καταστροφικής δράσης είναι γνωστές σ΄ όλους μας: Υποβάθμιση και καταστροφή του φυσικού πλούτου του δήμου μας, υποβάθμιση του συνόλου της περιοχής, αγροτικής και αστικής. Για ποια ανάπτυξη του περιαστικού δάσους μας και φυσικού πλούτου του δήμου μας μιλάμε, όταν το καταστρέφει η ίδια η διοίκηση του δήμου με την ολιγωρία και αδιαφορία της; Θλιβερό!

Άμεσα πρέπει να κινητοποιηθούμε όλοι μας και να συστρατευτούμε κάτω από οποιαδήποτε καλόπιστη πρόσκληση ουσιαστικής αντίδρασης, με σκοπό να εμποδίσουμε την καταστροφή. Περιβαλλοντικοί σύλλογοι, φιλοζωικές οργανώσεις, πολιτιστικοί σύλλογοι, αθλητικά σωματεία, όλοι πρέπει να ενεργοποιηθούμε επιδεικνύοντας πραγματικό ενδιαφέρον και αγάπη για τον τόπο μας και να αποδείξουμε εμπράκτως ότι δεν είμαστε μόνο για τα εύκολα.

Οφείλουμε να απευθυνθούμε σ’ όλους αυτούς που μπορούν να ανατρέψουν το καταστροφικό γεγονός, στον αρμόδιο υπουργό, σε Βουλευτές, στον Περιφερειάρχη και περιφερειακούς συμβούλους, νυν και υποψηφίους, οι οποίοι περιδιαβαίνουν το δήμο μας και ζητούν την ψήφο μας στις επικείμενες εκλογές, διότι ποιο το νόημα της πολιτικής τους αν δεν μπορούν να αποτρέψουν τέτοιου είδους καταστροφές; Επίσης πρέπει να ενεργοποιηθεί άμεσα και ο δήμος, έστω και τώρα την τελευταία στιγμή, προκειμένου να ασκήσει όλα τα προβλεπόμενα ένδικα βοηθήματα, όπως Αίτηση Ασφαλιστικών μέτρων και Αίτηση Ακύρωσης, προκειμένου να αποτρέψουμε την εφαρμογή της απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Δυστυχώς η εσφαλμένη επιλογή μιας αδύναμης διοίκησης επιφέρει βλαπτικά αποτελέσματα σε όλους εμάς και στον τόπο μας.

Συστράτευση και δράση για να σώσουμε το Ωραιόκαστρο!

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΛΑΣΘΙΩΤΑΚΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
LLM ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
υ. Διδάκτωρ Νομικής
ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Υπ. Δικαιοσύνης
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ωραιοκάστρου με την δημοτική παράταξη Αν.α.σ.α. με υποψ. Δήμαρχο το Παντελή Σκαρλάτο.

Το παρόν άρθρο απηχεί προσωπικές απόψεις του συντάξαντος.

Εν όψει της άτυπης έναρξης της προεκλογικής περιόδου των αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου του 2019 και της εκπεφρασμένης δήλωσης συμμετοχής μου σ’ αυτές, ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Ωραιοκάστρου με την δημοτική παράταξη Αν.α.σ.α. και υποψήφιο Δήμαρχο τον Παντελή Σκαρλάτο, Δηλώνω την παραίτηση μου από την θέση του Αντιπροέδρου και μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του Γενικού Λυκείου Καλλιθέας, καθώς και αναφέρω ότι στις επικείμενες εκλογές, στις 20.2.2019, για την ανάδειξη Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης γονέων και κηδεμόνων του Δήμου Ωραιοκάστρου, της οποίας είμαι Ειδικός Γραμματέας, θα συμμετέχω στην εκλογική διαδικασία ως εκπρόσωπος – εκλέκτορας του Γυμνασίου Παλαιοκάστρου, αλλά δεν θα θέσω υποψηφιότητα στο διοικητικό συμβούλιο.

Η απόφαση μου αυτή πηγάζει από την θέση μου ότι η συμμετοχή μου στην αυτοδιοικητική εκλογική διαδικασία δεν συνάδει με την κατοχή των προαναφερόμενων θέσεων, θεωρώντας έντιμη στάση απέναντι σ’ αυτούς που με επέλεξαν, να τους εκπροσωπήσω σ’ αυτά τα όργανα, αλλά και απέναντι στους συνυποψήφιους μου να δηλώσω την παραίτηση μου. Δεν επιθυμώ σε καμία περίπτωση να υποβόσκει η υπόνοια ότι η συμμετοχή μου σ’ αυτά τα όργανα των συλλόγων γίνεται δυνάμει οιασδήποτε σκοπιμότητας. «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια πρέπει και να φαίνεται τίμια.».

Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς αφενός όλους τους συμπολίτες που με τίμησαν με την επιλογή τους, αφετέρου όλους τους συνοδοιπόρους στην κοινή προσπάθεια προσφοράς.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΛΑΣΘΙΩΤΑΚΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
LLM ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
υ. Διδάκτωρ Νομικής
ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Υπ. Δικαιοσύνης
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ωραιοκάστρου με την δημοτική παράταξη Αν.α.σ.α.

Λαμβάνοντας μέρος για πρώτη φορά στην προεκλογική διαδικασία των δημοτικών εκλογών, ερχόμενοι σε επαφή με πλήθος πολιτών από όλες τις περιοχές που απαρτίζουν διοικητικά τον Δήμο Ωραιοκάστρου και κατανοώντας τα ιδιαίτερα και χρονίζοντα τοπικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητα τους, όπως ύδρευση, συγκοινωνία, ανάπτυξη, ανταποδοτικότητα, επικοινωνία, συνεργασία και κατανόηση με την δημοτική αρχή, αδέσποτα ζώα, ασφάλεια, καθαριότητα, εκσυγχρονισμό υπηρεσιών, συντήρηση οδικού δικτύου κ.α., αναρωτιόμαστε ποιο είναι το διακύβευμα των εκλογών του Μάιου του 2019.

Ασφαλώς, με την εκ νέου επιλογή του παρόντος εναλλασσόμενου πολιτικού προσωπικού του παρελθόντος σε διάφορες θέσεις, πότε αντιπολίτευσης και πότε συμπολίτευσης, καθώς και την μεταπήδησή του από παράταξη σε παράταξη, το οποίο διεκδικεί επί εικοσαετία και πλέον την επανεκλογή του διαφοροποιώντας κάθε τετραετία μόνο τα συνθήματα και τις επωνυμίες των παρατάξεων που συμμετέχει, δεν νομίζουμε ότι θα δοθεί οποιαδήποτε διαφορετική λύση πέρα από αυτή που βιώνουμε σήμερα. Οι κουρασμένοι πολιτευτές που ήδη έχουν δοκιμαστεί επί μακρόν είτε ως κομματικοί είτε ως επαγγελματίες πολιτικοί, πλέον δεν έχουν να προσφέρουν κάτι καινούργιο. 

Το εκλογικό σώμα πρέπει να αναρωτηθεί: Με τα ίδια πολιτικά πρόσωπα είναι δυνατό να προκύψει μια αλλαγή στην πορεία του Δήμου μας; Με τις ίδιες επιλογές μπορεί να επέλθει διαφορετικό αποτέλεσμα; Προφανώς και όχι.

Επομένως πρέπει να ξεφύγουμε από τις κομματικές αγκυλώσεις, τοπικιστικές, φυλετικές ή συγγενικές προτιμήσεις και να υπερβούμε τον εαυτό μας, κοιτάζοντας αντικειμενικά τους υποψηφίους και επιλέγοντας τους καλύτερους.  Διαφορετικά, την επομένη των εκλογών θα συνεχίσουμε να μεμψιμοιρούμε και να γκρινιάζουμε για την πολιτική κατάσταση, της οποίας δημιουργοί θα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Είμαστε υπεύθυνοι των επιλογών μας.

Η αλλαγή μπορεί να προκύψει μόνο αν αποφασίσουμε να αλλάξουμε. Που σημαίνει να αποφασίσουμε και να ψηφίσουμε με ορθά αξιολογικά κριτήρια και όχι διακατεχόμενοι από τις προκαταλήψεις του παρελθόντος, αναδεικνύοντας πάλι στην εξουσία τους ίδιους και τους ίδιους. Η παρούσα εκλογική «διαμάχη» εστιάζεται στην σύγκρουση του καινούργιου με το παλιό. Ας αδράξουμε την ευκαιρία για μία πραγματική αλλαγή. Κάθε εκλογική αναμέτρηση μας επιτρέπει να επανεξετάσουμε τις επιλογές μας, αν πραγματικά το θέλουμε και να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας.

Επομένως το διακύβευμα των παρόντων τοπικών εκλογών, πέρα από κάθε άλλη φορά, θα μπορούσε να εντοπισθεί στη λέξη «υπέρβαση», με την έννοια να ξεφύγουμε από τις «άγκυρες» του παρελθόντος από κάθε άποψη, να υπερβούμε τον  παλιό εαυτό μας και  να εμπιστευθούμε σε νέους, άξιους συμπολίτες μας, πετυχημένους επαγγελματίες και επιστήμονες την διοίκηση του Δήμου μας.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΛΑΣΘΙΩΤΑΚΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
LLM ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
υ. Διδάκτωρ Νομικής
ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Υπ. Δικαιοσύνης

Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ωραιοκάστρου με την δημοτική παράταξη Αν.α.σ.α και υποψήφιο Δήμαρχο τον Παντελή Σκαρλάτο.

Το περιεχόμενο του άρθρου απηχεί προσωπικές απόψεις του συντάκτη του.

 Η υποχρέωση των ΟΤΑ προς αποζημίωση θεμελιώνεται στα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ, τα οποία ορίζουν ότι: «Για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων του δημοσίου κατά την άσκηση δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, το δηµόσιο ενέχεται σε αποζημίωση εκτός αν η πράξη ή παράλειψη έγινε κατά παράβαση διάταξης που υπάρχει για χάρη του γενικού συμφέροντος …» και «οι διατάξεις … εφαρμόζονται και για την ευθύνη των δήµων και κοινοτήτων ή των άλλων προσώπων δημοσίου δικαίου από πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων που βρίσκονται στην υπηρεσία τους». Η παράνοµη παράλειψη έγκειται και στην παράβαση της διοικητικής υποχρέωσης επιµέλειας. Εκείνος που επιτρέπει να υπάρξει µια εστία διακινδύνευσης, στο πεδίο για το οποίο είναι υπεύθυνος, πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιµα μέσα ώστε να αποτρέψει τον κίνδυνο που μπορεί να επαπειλήσει τρίτους. Εάν δεν αποσοβήσει τον κίνδυνο, υποχρεούται να καλύψει τη ζηµία που αυτοί υπέστησαν. Για τις περιπτώσεις που αφορούν σε αποζημίωση για βλάβες που προκλήθηκαν από πλημμελή συντήρηση του οδοστρώματος – κρίσιµο είναι το αρ. 5 παρ. 3 Ν. 3155/1955 που προβλέπει ότι «αι ∆ηµοτικαί και Κοινοτικαί οδοί κατασκευάζονται ανακαινίζονται και συντηρούνται υπό των οικείων ∆ήµων και Κοινοτήτων». Σύµφωνα μάλιστα µε το αρ. 24 παρ. 1 εδ. α περ. ι) του ∆ΚΚ, «στην αρμοδιότητα των ∆ήµων και Κοινοτήτων ανήκουν ιδίως η κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία … έργων δηµοτικής και κοινοτικής οδοποιίας». Η ευθύνη των ΟΤΑ Β΄ βαθµού θεμελιώνεται στα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ σε συνδυασµό µε το άρθρο 10 παρ. 1 και 2 του Π∆ 25/28 Νοεµβ. 1929, όπως τροποποιήθηκε µε το άρθρο 1 Ν. 5527/1932 και το άρθρο 3 του Α.Ν. 1966/1939, καθώς και το άρθρο 5 παρ. 2 Ν. 3155/1955 που ορίζουν ότι, «αι επαρχιακαί οδοί κατασκευάζονται, ανακαινίζονται και συντηρούνται υπό των Ταµείων Οδοποιίας των Νοµών» και «συνιστώνται εις τας πρωτευούσας των νοµών… ειδικόν ταµείον επαρχιακής οδοποιίας…», «σκοπός των ταµείων τούτων είναι η δια των ιδίων πόρων κατασκευή και συντήρησις των εις την περιφέρειαν αυτών υπαγοµένων επαρχιακών οδών». Με την κατάργηση του Νοµαρχιακού Ταµείου (αριθµ. 103 ΚΝΑ) η αρµοδιότητα αυτή περιέρχεται στην αρµόδια κατά τόπο Νοµαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις ζηµιογόνων γεγονότων η παράβαση της διοικητικής υποχρέωσης επιµέλειας θεµελιώνεται στη διάταξη του άρθρου 24 ∆ΚΚ σύµφωνα µε την οποία: «στην αρµοδιότητα των δήµων και των κοινοτήτων ανήκουν ιδίως α) η κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία … συστηµάτων ύδρευσης, άρδευσης και αποχέτευσης … χώρων πρασίνου … γ) η καθαριότητα και η διαχείριση των απορριµµάτων …». Η ευθύνη των άρθρων 105 και 106 ΕισΝΑΚ, αν και δεν αναφέρεται ρητώς, βρίσκει έρεισµα στο Σύνταγµα. Πηγάζει από την αρχή του Κράτους ∆ικαίου, ειδικότερη έκφανση του οποίου αποτελεί η αρχή της νοµιµότητας που πρέπει να διέπει τη δράση και τη λειτουργία όλων των οργάνων του ∆ηµοσίου και είναι ευθύνη αντικειµενική. Πρόκειται δηλαδή για ευθύνη που γεννάται ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή µη υπαιτιότητας του οργάνου του δηµοσίου η πράξη, παράλειψη ή υλική ενέργεια του οποίου προκάλεσε τη ζηµία. Ο μηχανισµός της τίθεται σε κίνηση, εφόσον η δραστηριότητα που συνίσταται σε πράξη, παράλειψη ή υλική ενέργεια, προέρχεται από όργανο του δηµοσίου ή ΝΠ∆∆, αναπτύσσεται στο πλαίσιο άσκησης δηµόσιας εξουσίας, παραβιάζει τη νοµιµότητα, χωρίς όµως αυτή η παρανοµία να συνίσταται σε παράβαση διάταξης που έχει τεθεί χάριν του γενικού συµφέροντος, προξενεί δε ζηµία, υπό την έννοια ότι υφίσταται αιτιώδης σύνδεσµος µεταξύ της παράνοµης πράξεως, παραλείψεως ή υλικής ενέργειας και της ζηµίας. Η ευθύνη των άρθρων 105 και 106 ΕισΝΑΚ «παρόλο ότι θεµελιώνεται σε διάταξη κωδικοποιήσεως του αστικού δικαίου, είναι δηµοσίου δικαίου, γιατί αναφέρεται στην άσκηση δηµόσιας εξουσίας, µε την ευρεία έννοια που αποδίδουν στον όρο αυτόν η θεωρία και η νοµολογία». Αυτό έχει ως συνέπεια «…ότι δεν επιτρέπεται … ο περιορισµός της ευθύνης σχετικά µε το µέγεθος της οφειλοµένης αποζηµίωσης, εκτός αν συντρέχουν ειδικές προϋποθέσεις οι οποίες δεν προσδίδουν στον περιορισµό αυτόν χαρακτήρα παράβασης της αρχής της ισότητας». Η ευθύνη κατά τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ, αν και άµεση και κύρια, δεν είναι αποκλειστική, αφού παράλληλα ευθύνεται και το όργανο του δηµοσίου, η πράξη, παράλειψη ή υλική ενέργεια του οποίου προκάλεσε τη ζηµία. Σύµφωνα µε τη νοµολογία, η ανωτέρω δηµοσίου δικαίου υποχρέωση εµφανίζεται αυτοτελής, υπό την έννοια ότι ο υπόχρεος φορέας δηµόσιας εξουσίας, χωρίς ρητή νοµοθετική πρόβλεψη, δεν µπορεί να αποποιηθεί την ευθύνη «χρεώνοντάς» την σε τρίτους. Έτσι, καθότι αφορά στον τοµέα που ενδιαφέρει το παρόν άρθρο, «… η ευθύνη του οικείου δήµου ή κοινότητος από πλημμελή συντήρηση των δηµοτικών και κοινοτικών οδών έναντι των προσώπων, που υφίστανται ζηµίες από τη χρήση των οδών αυτών εξαιτίας της πληµµελούς συντηρήσεώς τους, εξακολουθεί να υπάρχει και στην περίπτωση που η µέριµνα για τη συντήρηση των οδών αυτών έχει περιέλθει στο ∆ηµόσιο ή άλλο νοµικό πρόσωπο δηµοσίου δικαίου δυνάµει συµβάσεως ή άλλης σχέσεως των προσώπων αυτών µε τον οικείο δήµο ή κοινότητα ανεξάρτητα από το δικαίωµα αναγωγής του δήµου ή της κοινότητας που ενδεχομένως γεννάται κατά των εν λόγω προσώπων, στα οποία έχει περιέλθει κατά τα ανωτέρω η µέριµνα συντηρήσεως των δηµοτικών ή κοινοτικών οδών για λογαριασµό του οικείου δήµου ή κοινότητος».

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΛΑΣΘΙΩΤΑΚΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
LLM ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
υ. Διδάκτωρ Νομικής

ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Υπ. Δικαιοσύνης
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ωραιοκάστρου με την δημοτική παράταξη Αν.α.σ.α. και υποψήφιο Δήμαρχο τον Παντελή Σκαρλάτο.