«Ο ενασχολούμενος με τα Κοινά, ΥΠΗΡΕΤΗΣ των πολιτών»

Η πρόσφατη απόφασή μου να ενασχοληθώ με τα αυτοδιοικητικά Κοινά της τοπικής μου κοινωνίας του Δήμου Ωραιοκάστρου, με οδηγεί στο χρέος να μοιραστώ μαζί σας τοποθετήσεις μου αναφορικά με την ουσία, που μπορεί να φέρει ο «ωφέλιμος» εκλεγμένος σε θέσεις εξουσίας και ευθύνης. Δεν πρόκειται περί μαθημάτων ηθικολογίας ούτε περί «δονκιχωτικών» ευχολογίων. Είναι αρχές, που συνοδεύουν τη ζωή μου μέχρι σήμερα και συνεπώς τον οραματισμό μου για γνήσια και αποτελεσματική συνεισφορά στο κοινό καλό.

Καταρχάς, όποιος συμμετέχει στα κοινά, δεν επιτρέπεται να δημιουργεί ιδιωτική περιουσία από τα δημόσια χρήματα, οφείλει μόνον να συνεισφέρει. «Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι».

 Πρώτη κι έσχατη Σκέψη του οφείλει να είναι ο Τόπος, και μέσα από την ταύτιση με το υπέρτερον της μεγάλης πατρίδας, η αφοσίωσή του στην τοπική κοινωνία, που γίνεται ακολούθως ανιδιοτελής κόπος και έργο, υπηρέτηση προς ευδοκίμηση όλων των συμβιούντων.

 Ο ενασχολούμενος με τα κοινά οφείλει πρωτίστως να ακούει, κατόπιν να διαδρά, ακολούθως να συνδράμει. Ελάχιστα να μιλά, μετά να καταγράφει τις ανάγκες και τελευταία, να ενεργεί, πάντα προς κοινό όφελος.

Σίγουρα δεν ωφελεί να χτίζει την προσωπική καριέρα του εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη των πολιτών. Οι δημότες δεν έχουν ανάγκη ούτε από πολιτικούς καριερίστες ούτε από αριβιστές. Έχει ανάγκη από Ανθρώπους με «πολιτισμένη» πυγμή.

Ο πολιτικός είναι καλό να χαμογελά σε όλους, μα πιο πολύ μέσα του. Ο ίσιος στις φρένες και εσωτερικά πληρωμένος μπορεί πάντα να φυλάσσει και να προσφέρει το εκλεκτότερο, σε όποιον το έχει πραγματική και δίκαιη ανάγκη.

Διότι, άξιος καπετάνιος δεν είναι ο τεχνοκρατικός Κένταυρος. Αξιόπλοο είναι το πλεούμενο που ο καπετάνιος του, με μάτι αετού, θα κινήσει για το πιο ασφαλές ταξίδι, με διερευνημένο οραματισμό, σχεδιασμό και πίστη στο πλήρωμά του.

Ο ενασχολούμενος με τα κοινά οφείλει να στέκει πάντα όρθιος, στο ύψος του ορίζοντα. Το βλέμμα του πρέπει να είναι ακέραιο, ούτε καν ελάχιστα χαμηλωμένο. Ίσως συγχωρείται να τείνει ελάχιστα υψηλότερα, όχι όμως από αλαζονεία, αλλά μόνον προς εκπλήρωση του δημοσίου οφέλους.

Οπωσδήποτε, ωφέλιμος για τον τόπο του πολιτικός είναι ο ψυχωμένος να μετακινήσει το «έχθρα» σε «φίλα». Αυτός δηλαδή που αφήνει πίσω το εγωιστικό γόητρο του «ηγετίσκου», διδάσκεται από την κριτική, συγκερνά τις αντιπολιτευτικές με τις συμπολιτευτικές φωνές και παράγει χωρίς σπουδή Πολιτική, Παιδεία, Ιστορία.

Άξιος ενασχολούμενος με τα κοινά είναι αυτός που δεν υπηρετεί τη σκοπιμότητα αλλά την ηθική και την νομιμότητα. Όχι ο θρασύς και παράτολμος, αλλά ο άφοβος, ακόμη κι όταν το άνομο συμφέρον ορθώνεται άκαμπτο εμπρός του.

Τέλος, πραγματικά άξιος στο δημόσιο λειτούργημα, είναι ο ενσυνείδητος «ΥΠΗΡΕΤΗΣ» του πολίτη, εκείνος που πριν αναλάβει, βαθιά έχει στοχαστεί ότι μετά το πέρασμα του ποταμού, θα θέσει καινόν εαυτόν ως Υπηρέτη των συμπολιτών του.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ε. ΛΑΣΘΙΩΤΑΚΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρειω Πάγω
LLM ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
υ. Διδάκτωρ Νομικής
ΔΙΑΠΙΣΤΕΥΜΕΝΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ Υπ. Δικαιοσύνης
Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ωραιοκάστρου με την δημοτική παράταξη Αν.α.σ.α. και υποψήφιο Δήμαρχο τον Παντελή Σκαρλάτο.